Pag - rejsy, mapa, opisy, zdjęcia, forum, czartery jachtów

Jest to jedna z największych wysp chorwackich, sytuuje się ją na piątym miejscu. Jednak pod względem długości linii brzegowej nie ma konkurencji, wynosi ona bowiem ponad 302 kilometry. Wynika to z niezwykle urozmaiconego kształtu wyspy. Pełno tu zatok, cyplów, przylądków - żadna z dalmatyńskich wysp nie może pochwalić się takim ich bogactwem.

Kolejna rzecz, która wyróżnia tę wyspę od innych, to niezwykły, często nazywany „księżycowym”, krajobraz. Prawie nie ma tu roślinności, drzew, nawet tak charakterystyczna dla wybrzeży Adriatyku makia jest tu w zaniku. Jednak wśród białych skał widoczne są stada owiec. Żywią się one wyrastającymi między kamieniami tymiankiem, szałwią i rozmarynem. Właśnie ta dieta powoduje, że powstały z tutejszego owczego mleka Paški sir ma niepowtarzalny smak. Kolejnym smakołykiem, jakim szczyci się wyspa jest Paški pršut, czyli długo dojrzewająca szynka. Rzeczywiście jej smak jest bardzo wyrazisty, a sława, jaką osiągnęła bardzo wyraźnie wpływa na cenę. Cóż, najwyraźniej na tych skalistych terenach można oprócz owiec hodować także świnie.

Wpływ na ten specyficzny charakter Pagu ma wiejąca w tych okolicach z dużą intensywnością i siłą bora, spadowy wiatr schodzący z Velebitu i pustoszący roślinność. Stwarza on też spore zagrożenie dla żeglarzy. Trzeba zatem zauważyć i podkreślić fakt, że mimo żeglarskiej atrakcyjności wyspy, wynikającej z jej urozmaiconej linii brzegowej, jest to akwen trudny, a bywa, że niebezpieczny.

Północno-wschodni brzeg od stałego lądu oddziela Velebicki Kanal i w razie zagrożenia, niesprzyjającej pogody po tej stronie Pagu nie znajdziemy przystani. Teoretycznie jest tu wejście prowadzące na Paški Zaljev, głęboką zatokę na brzegu której znajduje się miasto Pag, jednak przy bora i przy jugo nie można tu wpłynąć. W cieśninie Paška Vrata bora powoduje silne zawirowania, widoczność utrudnia powstający wtedy pył wodny. Nawet przy dobrej pogodzie dojście do portu Pag to nawigacyjne wyzwanie, niezbyt wprawdzie trudne, jednak wymagające uwagi. Prowadzi doń farwater o długości 50 metrów i głębokości 4,5 metra, wyznaczony jest nabieżnikiem ze stawami na główce falochronu i na nabrzeżu, prawa jego strona oznaczona jest zielonymi pławami. W północnej części zatoki, na samym jej krańcu, w pobliżu wioski Caska, są dwie niewielkie zatoki zdatne do kotwiczenia. Przy północnym brzegu Zaljewu znajdziemy jeszcze dwa niewielkie porciki: Metajna i Zubovići.

Drugim przejściem, którym można się przedostać z Velebickiego Kanala na południową stronę wyspy, jest Ljubačka Vrata, wąska cieśnina między południowym krańcem Pagu a przylądkiem Oštrljak, będącym częścią stałego lądu. Nad cieśniną przebiega most, dopuszczalna wysokość masztu to 30 metrów. Przeprawiać się można jedynie w dzień, podczas bory nie można tędy przepływać. Żegluga przez Ljubački Zaljev też wymaga sporo uwagi, pełno tu małych wysepek, wychodzących w głąb morza przylądków, wielu rezygnuje z przeprawy pod żaglami, zdając się na silnik.

Południowa strona Pagu dostarcza wiele miejsc bardziej zdatnych do postoju. Sporo tu zatoczek i niewielkich przystani. Tu także znajduje się ACI Marina Šimuni. Jednak zawsze należy sprawdzać prognozy pogody, bowiem bora, jak i jugo tu także bywają niebezpieczne.