TYP: a1

Krzysztof Baranowski "Bujanie w morskiej pianie"

sobota, 12 kwietnia 2014
MZ

„Biblioteka Szkoły pod Żaglami” rozrasta się. To dobrze – możemy ten fakt uznać za jaskółkę wieszczącą nie tyle powrót wiosny, co powrót młodych adeptów żeglarstwa do czytelnictwa. W końcu, mam takie przekonanie graniczące z pewnością, większość czynnych żeglarzy w - nazwijmy to delikatnie - „średnim wieku”, swoje zauroczenie morzem, wiatrem i żaglami zawdzięcza przeczytanym książkom. Sam pamiętam z jakim zainteresowaniem czytałem „Kapitana kuka” w 1968 roku ubiegłego wieku. Ten wydany przez „Iskry” tom uruchamiał wyobraźnię i udowadniał, że spełnienie marzeń o dalekiej żegludze, nawet w siermiężnej wówczas Polsce funkcjonującej pod nazwą PRL, jest możliwe. Wznowienie owej książki, również pod adresem „Biblioteka Szkoły pod Żaglami”, witam z radością.


Z podobną przyjemnością witam tę pozycję. „Bujanie w morskiej pianie” to zbiór dawnych tekstów, jakie Krzysztof Baranowski pisał dla „Żagli” i „Morza”, tudzież artykułów, które zaległy w szufladzie i dopiero teraz ujrzały światło dzienne. Takie zebranie „pism ulotnych” ma sens, nie tylko by w pewien sposób uczcić, o czym sam autor wspomina we wstępie, 50. rocznicę uzyskania tytułu kapitana, ale także by unaocznić czytelnikowi drogę, jaką przeszło polskie żeglarstwo i związani z nim ludzie od lat, nazwijmy je „niegdysiejszymi”, do czasów nam bliższych. Tak więc poznajemy pierwsze rejsy „Kapitana”, by towarzyszyć późniejszym dokonaniom. Czytamy o regatach OSTAR oraz o samotnym rejsie wokół globu ziemskiego, o „Bractwie Żelaznej Szekli”, „Szkole pod Żaglami” i o „Pogorii”, tudzież o innych wspaniałych żaglowcach. Wartością tej książki jest fakt, iż zamieszczone w niej teksty powstawały dokładnie wtedy, gdy działy się te wydarzenia. Ustawione są chronologicznie, czasem jedynie pojawia się między nimi opis późniejszy, jednak dotyczący tamtejszych czasów. Warto do tej książki sięgnąć, bowiem to kawał historii, wprawdzie widzianej z perspektywy jednej osoby i jej głównie dotyczącej, ale przecież nie można odmówić kapitanowi Krzysztofowi Baranowskiemu, że tę historię polskiego żeglarstwa tworzył i tworzy.


Krzysztof Baranowski „Bujanie w morskiej pianie”

Fundacja Szkoła pod Żaglami Krzysztofa Baranowskiego 2014

Stron: 220

TYP: a3
0 0
Komentarze
TYP: a2

Kalendarium: 23 lutego

Do portu w Akrze zawinął "Borobudur", replika starożytnego statku ludów zamieszkujących Indonezję, co potwierdziło tezę, że dzisiejsi budowniczowie nie zapomnieli rzemiosła żeglarskiego. Rejs z Dżakarty trwał 7 miesięcy, a statkiem dowodził Philip Beal.
poniedziałek, 23 lutego 2004
Zmarł nestor polskiego żeglarstwa Zygmunt Twardowski, pracownik Gdańskiej Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu. W latach 1956-1957 był mistrzem Polski w klasie Finn, później prowadził kadrę narodową w tej klasie.
niedziela, 23 lutego 2003
Kpt Krzysztof Baranowski na jachcie "Polonez" opłynął przylądek Horn jako pierwszy polski żeglarz-samotnik.
piątek, 23 lutego 1973
Odbył się w Warszawie pierwszy powojenny, a XV z kolei Sejmik PZŻ; na prezesa PZŻ wybrano Kazimierza Białkowskiego.
sobota, 23 lutego 1946
Urodził się Juliusz Sieradzki, jachtowy kapitan żeglugi wielkiej, uczestnik olimpiady w Kilonii (1936 r.), projektant małych jachtów mieczowych, także jachtu kabinowego "Farys". Konstruktor popularnej Omegi (1942 r.). Był pierwszym mistrzem Polski w klasi
piątek, 23 lutego 1912