Druga bitwa pod Syrtą
Była to jedna z bitew morskich II wojny światowej. Została rozegrana 22 marca 1942 roku, pomiędzy marynarką brytyjską a włoską. Starcie było dużym sukcesem taktycznym Wielkiej Brytanii i zapobiegło zdobyciu Malty przez siły zbrojne państw Osi.W czasie drugiej wojny światowej Malta była ważnym punktem strategicznym na Morzu Śródziemnym. Znajdowała się tam baza lotniczo-morska aliantów położona w połowie drogi między Gibraltarem a Aleksandrią i stanowiąca tym samym osłonę konwojów alianckich w drodze z Egiptu do Wielkiej Brytanii i odwrotnie. Państwa Osi planowały zdobycie Malty, co poprzedzało bombardowania wyspy przez stacjonujący na Sycylii Fliegerkorps II. Alianci słali więc na wyspę zaopatrzenie w postaci nowych samolotów bojowych, amunicji, paliw i żywności.
Jeden z zaopatrzeniowych konwojów wypłynął z Aleksandrii w nocy z 20 na 21 marca. W skład konwoju wchodziły 3 statki transportowe - "Talabot", "Clean Campell", "Pampas" oraz transportowiec floty HMS "Breconshire". Ubezpieczały go 4 krążowniki i 10 niszczycieli, które wspomagało z kolei 6 niszczycieli eskortowych typu "Hunt" z Tobruku. Poza tym na spotkanie konwoju wyszedł z Malty krążownik "Penelope" i niszczyciel "Legion", które dołączyły do konwoju 22 marca o godzinie 8 rano.
22 marca o 14:27 dostrzeżono krążowniki włoskie. Na przeciwko im zostały wysłane HMS "Cleopatra" i "Euryalus", natomiast reszta sił eskorty wraz z konwojem popłynęły dalej na południowy wschód. Po trwającej zaledwie 13 minut wymianie ognia włoskie krążowniki zawróciły. W tym czasie eskorcie udało się odeprzeć atak bombowców. O 16:40 ponownie dostrzeżono krążowniki włoskie oraz pancernik "Littorio". Okręty brytyjskie postawiły zasłonę dymną i zza niej przeprowadziły atak torpedowy. Kolejny atak sił włoskich ponownie spotkał się ze zdecydowanym oporem. Okręty włoskie, mimo braku poważnych strat, wycofały się.
Druga bitwa pod Syrtą miała ogromne znaczenie strategiczne. Państwa Osi zrezygnowały po niej ostatecznie z desantu na Malcie, której zdobycie uniemożliwiłoby przeprowadzanie konwojów pomiędzy Gibraltarem i Aleksandrią.