TYP: a1

Z cyklu Gdzie na czarter jachtu: Nowa Kaledonia

sobota, 20 lipca 2019
Monika Frenkiel

Odkryta przez Jamesa Cooka w 1774 r. , ale choć jest istnym rajem dla żeglarzy, to kierunek wypraw mocno nieoczywisty. Nowa Kaledonia to idealne miejsce do uprawiania nowoczesnych sportów wodnych, nurkowania, plażowania i zażywania kąpieli, obserwowania wielorybów, konnych wycieczek lub przejażdżek samochodem terenowym po górach, spływów kajakowych i łowienia ryb.


Nowa Kaledonia jest terytorium zamorskim należącym do Francji. Główna wyspa, Nowa Kaledonia wraz należącymi do niej Wyspami Lojalności i innymi leżącymi w pobliżu wysepkami leży w południowo-zachodniej części Oceanu Spokojnego, około 1300 km na wschód od wybrzeży Australii. Nowa Kaledonia cechuje się górzystym krajobrazem i tropikalnym, łagodnym klimatem. Linia brzegowa Nowej Kaledonii jest urozmaicona, z licznymi zatokami i półwyspami, oraz wieloma wyspami przybrzeżnymi. Wybrzeże Nowej Kaledonii dzieli się na dwa główne typy: tam gdzie góry sąsiadują z wybrzeżem jest skaliste, miejscami górzyste (zbocza gór sięgają wybrzeża), liczne są przybrzeżne skały i wysepki a tam, gdzie występują niziny nadbrzeżne jest niskie, w wielu miejscach występuje wybrzeże namorzynowe. Północno-wschodnie wybrzeże urozmaicają klify. Nową Kaledonię otaczają rafy koralowe. Pozostałe wyspy mają niskie, piaszczyste wybrzeże. Na wyspach, ze względu na ich izolację, występuje wiele gatunków endemicznych, zarówno jeśli chodzi o florę jak i faunę. 
Stolicą Nowej Kaledonii jest Noumea, miasto o mocnym klimacie francuskim, nazywane dzięki temu Paryżem Pacyfiku. Mieszka tu ok. 67 % ludności całego kraju, większość stanowi ludność europejskiego pochodzenia. Drugą grupą etniczną są Melanezyjczycy, trzecią- Polinezyjczycy oraz cała reszta, która upodobała sobie to miejsce. Warto tutaj odwiedzić muzeum w dawnym ratuszu, marche przy porcie jachtowym i odbyć spacer po eleganckich bulwarach. Najciekawszym tutejszym obiektem jest nowoczesne Centrum Kulturalne Tjibaou, z salami ekspozycyjnymi, biblioteką i pracowniami.


Co jeszcze warto zobaczyć na Nowej Kaledonii? Miłośnicy przygód mogą udać się na wyprawę do ruin dawnego więzienia dla francuskich kryminalistów – warto wiedzieć, że swojego czasu Nowa Kaledonia pełniła kiedyś rolę kolonii karnej (kolonia została założona w 1864 roku), a pozostałością tamtych czasów jest muzeum kolonii, budynek cel z umeblowaniem nawiązującym do czasów dawnego więzienia, baraki strażników oraz dom dyrektora. Warto zobaczyć również Hienghene (centrum kulturalne Kanaków, rdzennych mieszkańców Nowej Kaledonii), Fort Teremba, klify w Bourail, kopalnia Pilou, góry, laguny i rafy koralowe i Wyspy Lojalności (m.in. Ouvéa i Maré). Kultowa jest Amédée Island i tutejsza latarnia morska - zbudowana w 1862 r. była pierwszą metalową latarnią morską zbudowaną we Francji i przetransportowaną właśnie tutaj. To jedna z najwyższych latarni morskich na świecie, z której można podziwiać największą lagunę na Ziemi. Tutaj też znajduje się najmniejsza poczta na świcie. Z kolei na Ile des Pins (Wyspie Sosen) można oglądać wysokie sosny wyrastające do 50 metrów. Przez wyspę przebiega zwrotnik Koziorożca a jedną z atrakcji wyspy są zarośnięte ruiny - resztki więzień zesłańców po Komunie Paryskiej.


Nowa Kaledonia to raj dla wielbicieli podwodnego królestwa i snorkelingu.  Wszędzie pływają żółwie, kolorowe rybki i rekiny rafowe, podobno niegroźne. Wystarczy zejść 3-4 metry pod powierzchnię wody, żeby zobaczyć niewielką część największej na świecie rafy koralowej (Great Barrier Reef Marine Park) o łącznej długości 1700 km. Od 1981 roku jako park morski, została objęta ochroną i wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO.

Jeśli interesuje Was czarter jachtu w Nowej Kaledonii, piszcie na info@tawernaskipperow.pl

 

Tagi: czarter, czarter jachtu, Nowa Kaledonia
TYP: a3
0 0
Komentarze
TYP: a2

Kalendarium: 3 grudnia

W Berdyczowie urodził się Józef Korzeniowski, pisarz marynista, znany później jako Joseph Conrad; jako młody człowiek wyemigrował do Anglii, gdzie zaciągnął się na statek. Po latach służby na morzu osiadł w południowej Anglii, gdzie zmarł w 1925 r.
czwartek, 3 grudnia 1857