Niewielka wyspa położona praktycznie na granicy Kvarneru i Północnej Dalmacji. Jest jedną z wielu wysp i wysepek archipelagu zadarskiego. Usytuowana jest między Pagiem na wschodzie, a Silbą na zachodzie. Pierwsze osadnictwo w tym miejscu datuje się na czasy rzymskie. Stąd zapewne kilka stanowisk archeologicznych w pobliżu głównego miasteczka na wyspie noszącym tę sama nazwę co i ona. Jednak główne zabytki, z których osada jest dumna pochodzą z XVI wieku. Najbardziej charakterystyczną budowlą jaka w osadzie się znajduje jest obronna baszta „Kula Olib” postawiona by strzec mieszkańców przed napadami piratów. Stara, zbudowana z kamienia część miasteczka otoczona została nową zabudową domów przeznaczonych głównie na wynajem. Większość z nich bywa zamieszkana jedynie w sezonie, gdy na wyspę przybywają turyści w poszukiwaniu ciszy i spokoju. Olib ma połączenie promowe z Zadarem, to zapewnia, że wyspa cieszy się pewną popularnością – na szczęście nie nadmierną, dzięki temu łatwo tu wciąż znaleźć spokoje i ciche zatoki znakomite do kąpieli. Takie dwa popularne miejsca, to położone na wschodnim wybrzeżu wyspy, zatoki Uvala Slatina i Uvala Slatinica. W obu można znaleźć usytuowane przy samych ich krańcach rodzaje „basenów” stosunkowo płytkich, napełnianych w sposób naturalny przez morze, gdzie kąpiel, nawet gdy pogoda nie sprzyja jest całkiem przyjemna, bowiem szybko w tych miejscach woda się nagrzewa.
Uvala Slatinica to też niezłe kotwicowisko, jednak jeśli zanosi się na borę należy stamtąd jak najszybciej uciekać, wschodni brzeg wyspy jest bowiem na nią bardzo narażony. Kolejne kotwicowisko znajdziemy w zatoce Južna Slatina na południowym krańcu wyspy. Następne miejsce postoju to zatoka Sv. Nikola, na południowo-zachodnim brzegu. Tu ustawiono kilka boi cumowniczych. Miejsce to można łatwo rozpoznać, bowiem blisko brzegu można dostrzec kamienną kaplicę. Miejsce to bezpieczne jest przy borze, jednak otwarte na jugo. Kotwicząc należy dodatkowo wiązać się cumami do betonowych pali znajdujących się na brzegu.
